HATIRA
Dün, bir gölge gibi geçti yanımdan
Oydu, bir bakışta tanıdım onu
Rüyalarıma tayf halinde konan
Peşime bir korku gibi düşen o.
Bazı yapraktı, bazı bir rüzgâr
Dolardı aydınlık olup, odama
Bahçemde süzülür giderdi bahar
Sabahının fecri vururken cama.
Ayakları kumda bırakmadan iz
Yanıma geldiği hep gecelerdi
Sanki bir lahitten kalkar ve sessiz
Uzak bir maziye dönüp giderdi.
Bir avuç ışıktı incecik yüzü
Gözleri geceler gibi derindi
İçine başımın her an düştüğü
Avuçları sudan daha serindi.
Geçerken dün yoldan, ruhumu saran
Bir gölge halinde ve ağır ağır
Tanıdım; o, yâdı hoş zamanlardan
Seven ve yaşayan bir hatıradır...
Ahmet Muhip Dranas
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder