Güneş yükselmeden kuşluk yerine,
Bir adam camiden döndü evine,
Oturdu sessizce yer minderine,
Kızı “BAYRAM” dedi yalın ayaklı,
Adam “BAYRAM” dedi ağlamaklı.
Eli öpüldükçe içi burkuldu,
Konuşmak istedi,dili tutuldu,
Güç bela ağzından bir “off” kurtuldu.
Oğlu “BAYRAM” dedi sırtı yamalı
Adam He Ya”dedi gözü kapalı.
Düşündü kış yakın evde odun yok
Tenekede yağ yok,çuvalda un yok
Yok yoka karışmış tuz yok sabun yok
Avrat “BAYRAM” dedi eğdi başını
Adam “EVET” dedi sıktı dişini.
Çalışsa ne iş var,ne cepte para
Dağ oldu içinde büyüyen yara
Dikti gözlerini karşı duvara
Takvim “BAYRAM” dedi silindi yazı
Adam “ÖYLE” dedi,bağrında sızı.
Döndürse yönünü herhangi dosta
Yaralı,gariban,dul,yetim,hasta,
Aylar,yıllar,günler erirken yasta,
Yer,gök “BAYRAM” dedi ağzını açtı,
Adam “BAYRAM” dedi evinden kaçtı.
Bedirhan GÖKÇE
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder